Alles over externe (uitwendige) parasieten.

 

Uw hond kan ongewenste gasten huisvesten: parasieten.

Deze parasieten worden intern (inwendige) of extern (uitwendige) genoemd afhankelijk van hun lokalisatie. Externe parasieten bevinden zich op de huid van uw huisdier en interne parasieten bevinden zich in de organen.

Deze folder gaat over externe uitwendige parasieten (vlooien, teken, mijten…).

 

Vlooien

 

De vlo is natuurlijk de bekendste externe parasiet bij honden en katten. Vlooien leven op onze huisdieren, ze bijten om bloed te kunnen zuigen. Vlooienbeten zijn de oorzaak van jeuk en ook allergieën bij honden en katten.

De vrouwelijke vlooien leggen, nadat zij zich volgezogen hebben met bloed, eitjes op de huid van de gastheer. De eitjes rollen  makkelijk van de huid of vacht af en zijn meestal te vinden op die plaatsen waar de kat (of hond) veel verblijft. De eitjes komen na 2 weken uit en de kleine vlooienlarven verbergen zich op donkere plekken (matten, vloerbedekking, spleetjes in de vloer) en voeden zich daar met  organisch materiaal (resten van insecten, vliegenpoep, huidschilfers etc.). Na 1-2 weken verandert de larve in een cocon en weer 2 weken later komt de jonge vlo uit de cocon tevoorschijn. De vlo kan door warmte, trillingen en het kooldioxide gehalte in de lucht waarnemen of een gastheer in de buurt is en deze vervolgens bespringen.

De omgevingscondities voor de ontwikkeling van vlooien (temperatuur, vocht) zijn bijna het hele jaar binnenshuis aanwezig , Het is dus noodzakelijk uw huisdier het hele jaar tegen vlooien te behandelen.

 

Als uw hond of kat vlooien (pulicose) heeft veroorzaakt dit klachten als jeuk en rode pukkeltjes (papels) Veel honden en katten kunnen echter een chronische allergie voor vlooienspeeksel ontwikkelen. De klinische klachten worden dan heftig:  het huisdier krijgt enorm veel jeuk, hij kan zichzelf krabben en bijten tot bloedens toe. Eén beet per week is voldoende om de allergie in stand te houden. Bij de hond betreft de jeuk vooral de rug, de huidaantasting vormt een driehoek met de punt naar voren. De beschadiging kan zich uitbreiden tot de  de borstkas, de dijen en/of de staart. De beschadiging (aantasting) begint met haaruitval en vaak ontstaat er in tweede instantie een bacteriële ontsteking van de geïrriteerde huid. Hierdoor kunt U kale plekken, roos, korstjes, puisten en dergelijke op de huid zien.

Bij katten manifesteert zich deze allergie in verschillende vormen Er is bij voorbeeld de “miliaire dermatitis” (talrijke korstjes  op de rug of in  de nek die voelen als zandkorrels). De tweede vorm is  het “eosinofiel granuloom complex”  (rode plekken op de buik, de liezen en aan de binnenzijde van de achterpoten, zweren op de bovenlip, haaruitval aan de achterzijde van de achterpoten).

Als de vlooien talrijk zijn, kunnen ze ook mensen bijten.

 

De klinische symptomen, de aanwezigheid van vlooien op het huisdier of van “vlooienpoepjes” (= gemakkelijker te zien dan vlooien) helpen bij het stellen van de diagnose. Om een vlooienallergie te bevestigen kan een intracutane allergietest gedaan worden.

 

 

Onze tip als dierenarts:

 

Vlooienpoepjes zijn kleine zwartbruine korreltjes die zich tussen de haren bevinden. Om te weten of een zwartbruin puntje poep of aarde is kunt u de volgende proef doen: Kam uw hond of kat met een vlooien-of luizenkam.Leg wat van de poepjes op een witte tissue en druppel er een paar druppels water op: vlooienpoep kleurt het papier bruinrood: bloed, opgezogen en deels verteerd door de vlo!

 

 

In het geval van vlooienallergie moet de bestrijding tegen vlooien heel streng zijn: alle  huisdieren moeten behandeld worden met anti-vlooien middelen.Ook de omgeving moet behandeld worden om de herbesmetting van de dieren te voorkomen. Dit doet u  door dagelijks te stofzuigen, kleedjes of dekens regelmatig te wassen en zonodig een omgevingsspray te gebruiken

Er zijn verschillende vlooienmiddellen beschikbaar om uw huisdieren te behandelen in verschillende vormen ( pipet, spray, halsband).

 

 

Mijten

 

Mijten zijn kleine parasieten van de orde Acarina, ze leven op of in de huid en eten celresten. Er bestaan huidmijten en oormijten. De mijten zijn niet zichtbaar met het blote oog. Door hun bewegingen en het graven van gangen in de huid veroorzaken ze ernstige jeukklachten en huidbeschadigingen. De behandeling is niet eenvoudig  (lang en moeilijk: oordruppels, shampoo …).( Vraag uw dierenarts wat de beste behandeling is voor uw huisdier.)

 

 

Teken

 

Teken leven van het bloed van uw huisdier: ze bijten zich vast in de huid en laten zich na een bloedmaaltijd, die enige uren tot 7 dagen duurt, weer vallen. Buiten hun maaltijden leven ze in de natuur (hoog gras, bosrand, duinen…) en  wachten ze op het passeren van een dier.

Het tekenseizoen is afhankelijk van de soort teek maar in onze streek gaat het vooral om het  voor- en najaar (als het weer koel en nat is). Wanneer een prooi voorbijkomt (huisdier, wild dier, mens) dan hecht de teek zich vast en boort zich in de huid van zijn gastheer. Teken zijn moeilijk te verwijderen. Door het krabben wegens de jeuk kan een hond het lichaam van de parasiet scheuren en zo blijft de kop (het zogenaamde rostrum) achter  in de huid. Dit kan huidbeschadiging op deze plek veroorzaken.

 

Let op, teken vormen een ernstig gevaar voor onze huisdieren: zij kunnen verschillende ernstige aandoeningen overbrengen zoals babesiose, ehrlichiose of de ziekte van Lyme.

Babesiosis, ook babesiose, tekenkoorts of piroplasmose genoemd, is een infectie die wordt veroorzaakt door de parasiet Babesia. Babesia leeft in rode bloedcellen en vernietigt ze. Dit leidt tot koorts, hoofdpijn en spierpijn. De afbraak van de bloedcellen kan bloedarmoede veroorzaken en daarna ook nierinsufficiëntie en/of leverbeschadigingen. Vroeg ontdekt kan de ziekte worden genezen. Maar, better safe than sorry.

 

 

Hoe beschermt u uw hond tegen teken ?

 

Voor een goede bescherming tegen teken moeten preventiemaatregelen gecombineerd worden:

 

Controle:

Na een wandeling tijdens het tekenseizoen is het verstandig de vacht van uw hond goed te inspecteren. Als u een teek vindt (ze zijn zichtbaar met het blote oog) is het mogelijk hem te verwijderen met een tekenpincet. Wees voorzichtig en verwijder wel de hele teek, zonder de kop in de huid achter te laten. De teken brengen ziektes alleen aan het einde hun bloedmaaltijd over, dus als u vroeg genoeg de teek verwijdert loopt uw hond geen risico.

 

Gebruik van een werkzaam anti-teek middel

Let op: anti-vlooien middelen zijn niet altijd ook effectief  tegen teken. Het anti-teken middel moet regelmatig aangebracht worden om een goede bescherming te geven. Een anti-teken middel voorkomt  niet altijd dat uw hond  teken op de vacht  krijgt, maar de teken die aan de huid vastgehecht zijn, worden snel gedood.  

 

Vaccinatie:

Er bestaat geen enting tegen teken maar wel tegen de ziekte van Lyme of de babesiose. Ze verminderen het risico op deze ziektes of ze verminderen de ernst.